Article in De Volkskrant, by Maarten Keulemans, d. Febr. 23, 2023. (shamelessly and automatically) translated and posted somewhere else by Mildred
It could well mark the beginning of ‘a new paradigm in bioelectronics’, the researchers boast themselves. ‘For decades we have tried to make electronics that mimic biology. Now we let biology itself do the electronics for us,” said study leader Magnus Berggren of Linköping University in a media statement.
The scientists made a gel from various substances that, once injected into zebrafish, string together into electrically conductive threads in about ten minutes, under the influence of, among other things, sugars that occur naturally in the body. Ideal for, for example, exorcising certain brain diseases, stimulating nerves or eavesdropping on brain regions and organs, the Swedes think.
Small wounds
A fascinating way to reach vulnerable places in the body that cannot be reached with ordinary electrodes, also thinks bioelectronics professor Wouter Serdijn (TU Delft). After all, normal, stiff electrodes can cause wounds and cause small inflammations.
Serdijn also sees the limitations of the new technique: ‘It is important to realize that these electrodes are not insulated. So they make contact with every tissue with which they are connected. That leads to electrical losses and loss of resolution.’
Bioelectrodes are already being used in all kinds of areas in the body. A well-known application is deep brain stimulation. In addition, disorders such as Parkinson’s disease, epilepsy or Tourette’s syndrome are inhibited by administering electrical impulses to specific brain areas with electrodes inserted deep into the brain.
Incidentally, the new electrodes themselves ‘can’t do anything. ‘They are a kind of plugs, they only make electrical contact’, Serdijn observes. ‘For fully implantable electronics you also need transistors to amplify weak nerve signals and do calculations on them, to stimulate nerves or to be able to communicate wirelessly with the implant. And as far as I know nobody has grown transistors and certainly not circuits in tissue.’
brain paste
The Swedish team tested the electrodes in fish, medicinal leeches and in the loose muscles of mammals. The method promises to “blur the distinction between biological and technological or electronic materials and systems,” the group said in the journal Science.
But Serdijn would still like to temper that expectation. The point, he explains, is that brain cells and electronics work completely differently. It is not as simple as ‘just’ connecting them together. “These are two different worlds, which by nature don’t talk to each other. The technology should actually learn to speak the language of the brain more. And brain cells must become more receptive to what technology has to offer.’
In the US, Tesla boss Elon Musk founded the company Neuralink five years ago to connect brains with electronics, so far without success. ‘I once thought: it would be smarter to smear some kind of cerebral paste over your cerebral cortex and let it grow,’ Serdijn muses. ‘Then you have an extension that does speak the same language.’
Nieuws | Marysa van den Berg | in Kijk, d. 24-02-2023 09:00:00
Wetenschappers hebben een geleidende gel laten ontstaan in onder meer het hart en de hersenen van zebravissen.
Bio-elektronica zijn een grote aanwinst voor de geneeskunde. Dankzij de elektrische implantaten kan bijvoorbeeld pijn worden bestreden, hersensignalen worden omgezet in woorden op een computerscherm en ziektes worden gediagnosticeerd. Maar een elektrode daadwerkelijk in het lichaam laten groeien in plaats van voorzichtig in te brengen? Dat is andere koek. Toch kregen onderzoekers van de Linköping en Lund University (Zweden) het voor elkaar. Ze publiceerden erover in Science.
Van planten naar dieren
Dezelfde onderzoeksgroep, onder leiding van Magnus Berggren, baarde al in 2015 opzien met elektronische rozen. Deze bloemen hebben geïntegreerde elektroden in hun bladeren. Met een druk op de knop veranderen die bladeren van kleur: van groen naar blauwgroen.
Maar dieren zijn een grotere uitdaging. Dat komt doordat diercellen veel zachter zijn dan plantencellen en geen celwand hebben. Hierdoor kunnen stoffen vanuit de elektrode zo de cel binnendringen en daar problemen veroorzaken. Zo is er bijvoorbeeld kans op littekenvorming.
Stapelen tot polymeren
Nu komen Berggren en collega’s met een organisch polymeergel dat stroom kan geleiden. De gel bevat geen gevaarlijke stoffen, alleen het broodnodige: de bouwstenen van het polymeer (de monomeren) en een paar enzymen. Zodra de gel wordt geïnjecteerd in het weefsel, beginnen die enzymen hun werk te doen, namelijk het verbruiken van glucose en lactaat, waarbij de monomeren worden gekoppeld tot de geleidende polymeren.
Het team testte het idee bij zebravissen, die injecties kregen in hun hart, hersenen en staartvinnen, en bij medicinale bloedzuigers. Bij beide beesten bleken er elektroden (van polymeren) tussen hun zenuwen te groeien. Ze ondervonden overigens geen schade van de ingreep en gedroegen zich normaal.
Medische implantaten
Volgens Berggren en zijn team kennen de bio-elektroden nog wel wat beperkingen. Zo zijn er voor de stroomgeleiding nu nog metalen geïmplanteerde elektrodeplaatjes nodig om contact te maken met de gel. Het liefst wordt dit in de toekomst draadloos. Ook is het de vraag hoe de bio-elektrode zich houdt bij chronisch gebruik. Wordt hij na verloop van tijd afgebroken door het lichaam en ontstaan daarbij schadelijke bijproducten?
Genoeg vragen dus, maar als daar goede antwoorden op komen, dan liggen er mooie toepassingen voor medische implantaten het verschiet, zo denkt bio-elektronica-onderzoeker Wouter Serdijn van de TU Delft. “Met deze nieuwe technologie zou het mogelijk zijn om elektroden op moeilijk (chirurgisch) bereikbare te laten groeien en deze te verbinden met makkelijker bereikbare plekken. Op deze laatste plekken kan dan middels een eenvoudige operatie de rest van de benodigde elektronica geplaatst worden.”
De onderzoekers gaan nog een stap verder en denken dat de studie een opstap is die ‘de weg baant voor de volledige integratie van in levend weefsel gemaakte elektronica’. “Dit is onjuist”, stelt Serdijn. “Elektroden zijn een soort stekkers; ze maken alleen elektrisch contact. Voor volledig implanteerbare elektronica heb je ook transistoren nodig, die de zenuwen stimuleren, de zenuwsignalen versterken en die vervolgens doorgeven. Voor zover ik weet heeft nog niemand transistoren in weefsel gegroeid. Dus zijn er voor volledig geïntegreerde elektronica nog steeds chips of dunne-film-technologie nodig.”
Zweedse wetenschappers zijn erin geslaagd stroomgeleidende elektroden te laten samenklonteren in de hersenen, harten en staartvinnen van vissen. Ze hopen daarmee een manier te hebben ontdekt om plekken in het lichaam te behandelen die andere elektroden niet kunnen bereiken.
Het zou weleens het begin kunnen markeren van ‘een nieuw paradigma in de bio-elektronica’, pochen de onderzoekers zelf. ‘Decennialang hebben we geprobeerd elektronica te maken die de biologie nabootst. Nu laten we de biologie zelf de elektronica voor ons aanleggen’, aldus onderzoeksleider Magnus Berggren van de Universiteit van Linköping in een mediaverklaring.
De wetenschappers maakten een gel van verschillende stoffen, die zich eenmaal ingespoten in zebravisjes in een minuut of tien aaneenrijgen tot stroomgeleidende draadjes, onder invloed van onder meer suikers die van nature voorkomen in het lichaam. Ideaal om bijvoorbeeld bepaalde hersenziekten te bezweren, zenuwen te stimuleren of hersengebieden en organen af te luisteren, denken de Zweden.
Kleine wondjes
Een boeiende manier om kwetsbare plaatsen in het lichaam te bereiken waar men met gewone elektroden niet komt, denkt ook hoogleraar bio-elektronica Wouter Serdijn (TU Delft). Normale, stijve elektroden kunnen immers wondjes geven en kleine ontstekingen opwekken.
Beperkingen van de nieuwe techniek ziet Serdijn ook: ‘Belangrijk is om je te realiseren dat deze elektroden niet geïsoleerd zijn. Ze maken dus contact met ieder weefsel waarmee ze in verbinding staan. Dat leidt tot elektrische verliezen en verlies aan resolutie.’
Bio-elektroden worden nu al op allerlei fronten in het lichaam ingezet. Een bekende toepassing is diepe hersenstimulatie. Daarbij remt men aandoeningen zoals parkinson, epilepsie of het syndroom van Gilles de la Tourette, door met diep in het brein gestoken elektroden stroomstootjes toe te dienen aan bepaalde hersengebieden.
Overigens ‘kunnen’ de nieuwe elektroden zelf niks. ‘Het zijn een soort stekkers, ze maken alleen maar elektrisch contact’, constateert Serdijn. ‘Voor volledig implanteerbare elektronica heb je ook transistoren nodig, om de zwakke zenuwsignalen te versterken en eraan te rekenen, zenuwen te stimuleren of om draadloos met het implantaat te kunnen communiceren. En voor zover ik weet heeft nog niemand transistoren en zeker geen schakelingen in weefsel gegroeid.’
Hersenpapje
Het Zweedse team testte de elektroden in vissen, medicinale bloedzuigers en in de losse spieren van zoogdieren. De methode belooft ‘het onderscheid tussen biologische en technologische of elektronische materialen en systemen te vervagen’, aldus de groep, in vakblad Science.
Maar die verwachting zou Serdijn toch willen temperen. Het punt, legt hij uit, is dat hersencellen en elektronica totaal anders werken. Sluit die maar eens op elkaar aan. ‘Dit zijn twee verschillende werelden, die van nature niet met elkaar praten. De techniek moet eigenlijk meer de taal van de hersenen leren spreken. En hersencellen moeten ontvankelijker worden voor wat de techniek te bieden heeft.’
Over de auteur
Maarten Keulemans is wetenschapsredacteur bij de Volkskrant, met als specialismen microleven, klimaat, archeologie en gentech. Voor zijn coronaverslaggeving werd hij uitgeroepen tot journalist van het jaar.
Healy belooft iedereen een ‘gezond, voldaan en bewust leven’ met frequentietherapie. Maar in werkelijkheid gaat achter het apparaatje een schimmige verkoopconstructie schuil waarbij de bedrijfstop mogelijk miljoenen verdient ten koste van duizenden kwetsbare Nederlanders. “De Healy weet niks en meet niks. Het is totale onzin,” concludeert Wouter Serdijn, professor in de bio-elektronica.
“Hai, ik wil even m’n enthousiasme vandaag met je delen, want ik heb een ontzettend leuk apparaatje ontdekt.” Holistisch coach Grietje Voeten kijkt met een mooie glimlach vanuit haar idyllische achtertuin de camera in. In haar handen heeft ze de Healy, een klein apparaatje dat je aan je trui of overhemd kunt spelden en vervolgens met elektroden kunt verbinden met je lichaam. De Healy zou microstromen je lijf insturen en zo pijn verlichten of depressies en slaapproblemen verminderen. “Een bioresonantie apparaatje voor thuis! Nou, leuker wordt het niet jongens,” zegt ze enthousiast in haar YouTube-Video. Voeten is niet de enige die het apparaat zo warm aanbeveelt. Ze is, misschien zonder het zelf te weten, onderdeel van een uitgekookte wereldwijde campagne met spirituele influencers die via persoonlijke videoboodschappen en Facebook-posts de Healy promoten.
Een schimmige verkoopconstructie
De Healy is niet alleen een apparaat, maar het middelpunt van een schimmige verkoopconstructie waarbij de bedrijfseigenaren aan de top flink verdienen, terwijl spirituele influencers als Voeten kwetsbare personen die op internet naar antwoorden voor hun kwalen zoeken, verleiden de Healy en bijbehorende programma’s voor soms duizenden euro’s te kopen.
Samen met collega’s van VRT NWS dook Pointer in die verkoopstructuur om te achterhalen wie er rijk worden van de Healy over de rug van duizenden Nederlanders en Vlamingen. We keken mee in besloten Facebookgroepen, Telegramkanalen en online bijeenkomsten om het bedrijf en het verkoopnetwerk achter de Healy in kaart te brengen. We volgden spirituele influencers en alternatieve therapeuten, spraken met deskundigen, topverkopers en gebruikers. En ontdekten dat de Healy niks meet, niks weet en ook niks kan. Maar dat die illusie vakkundig in stand wordt gehouden om de wereldwijde verkoop te garanderen.
Wanhopig op zoek naar iets tegen de pijn
“Nou dit is dan de Healy,” zegt Hetty Burgers als ze ons het apparaatje thuis laat zien. “Dit wonderapparaatje.” Al meer dan twintig jaar heeft Burgers, die jarenlang als verpleegkundige werkte, last van chronische pijn. “Na een kruisbandoperatie is het bij mij helemaal misgegaan. Het is niet te doen met die pijn,” vertelt ze. Opeenvolgende operaties en intensieve pijntherapie bieden geen verlichting. De pijn is er altijd. “Dan ga je hopeloos op zoek, want je komt niet van de pijn af. Ik heb van alles geprobeerd. Wietolie, meditatie en yoga. Ik heb me verdiept in frequentietherapie. En toen kwam ik de Healy tegen.” Via sociale media vond ze distributeurs die het apparaatje verkochten. “Men was zo enthousiast. Dan ga je ervoor hè,” zegt ze.
De Healy is ontworpen door de Duitse filosoof Marcus Schmieke en de Portugese therapeut Nuno Nina. Nina bedacht de achterliggende techniek nadat hij als kind de diagnose autisme kreeg en merkte welke impact het nieuws op zijn moeder had. Hij verloor zijn vertrouwen in de reguliere geneeskunde en begon te experimenteren met de invloed van elektriciteit op het lichaam. “Tot de dag van vandaag neem ik geen antibiotica en vaccinaties. Ik ben nooit meer naar een dokter of ziekenhuis gegaan,” vertelde hij onlangs in een presentatie. Hij ontwikkelde vervolgens een techniek die volgens hem het lichaam ondersteunt en kanker voorkomt en geneest.
Maar wat doet het ‘wonderapparaat’?
Wat zijn uitvinding precies doet, is nog niet zo makkelijk uit te leggen. Nadat je de elektrodes van de Healy op je lichaam hebt bevestigd worden microstromen je lijf ingestuurd die de membraanspanning van cellen zouden wijzigen om zo pijn te verlichten of depressies en slaapstoornissen te verminderen. De Healy zorgt op die manier voor ‘harmonisatie van je bio-energetische veld’, staat in de verkoopfolder. “Het klinkt heel ingewikkeld,” zegt een van de verkopers in een video op YouTube. “Je hoeft niet alles te begrijpen. Het is alsof je cellen als batterijtjes worden opgeladen.”
Wetenschappelijk bewijs dat het werkt is er niet, concludeerde de Reclame Code Commissie na een klacht van Rob van Berkel, diëtist, onderzoeker en luis in de pels van MLM-bedrijven als Healy World. Volgens Healy World is het apparaatje dat ze verkopen ‘een medisch hulpmiddel voor de behandeling van chronische pijn, fibromyalgie, skeletpijn en migraine’. Maar daar zag Van Berkel geen onderbouwing voor.
“Ik ben de literatuur ingedoken en heb ook gekeken naar de studies die Healy World aanhaalt, die de medische claims zouden moeten onderbouwen. En daar zie ik geen bewijs voor,” vertelt hij. Healy World verwijst in folders en video’s vaak naar een certificaat van het Duitse keuringsbedrijf MedCert, dat zou moeten aantonen dat de Healy een medisch apparaat is. Maar dat klopt niet, zegt Van Berkel. Het certificaat geeft aan dat het product veilig te gebruiken is, niet dat het medisch gezien iets kan. “Vanuit de wetenschappelijke literatuur is er geen bewijs dat het gebruik van de Healy medische effecten heeft,” zegt hij.
Healy World gooide het vervolgens tijdens de procedure bij de Reclame Code Commissie over een andere boeg. De onderneming zou een klinische evaluatie hebben uitgevoerd, waaruit de medische geschiktheid zou blijken. “In totaal zou die evaluatie 49 pagina’s beslaan. Waarvan Healy er twee heeft toegestuurd. En die zijn grotendeels zwart gelakt,” vertelt Van Berkel. “Het is bijna lachwekkend. Dit is niet serieus te nemen.”
Misleidend, op zijn minst
De Reclame Code Commissie is het met Van Berkel eens en concludeerde dat de medische claims van Healy World misleidend zijn en beval het bedrijf aan de bewuste zin niet meer te gebruiken. Healy World ging tegen de uitspraak in beroep, maar het College van Beroep bevestigde de uitspraak van de Reclame Code Commissie. Toch worden de medische claims door Healy nog steeds in video’s, trainingsdocumenten en folders genoemd.
De Healy weet niks en meet niks
De Healy is “totale onzin”, concludeerde Wouter Serdijn, professor in de bio-elektronica, tijdens een eerder onderzoek van Radar. Hij bestudeerde de werking van het apparaat. “De Healy weet niks en meet niks. Hij stuurt hoogstens willekeurige elektronische frequenties, en ook hiervan is niet bewezen dat ze invloed hebben op je cellen,” concludeerde Serdijn. Volgens Healy World zou de professor zijn onderzoek niet goed hebben uitgevoerd en de kwantumsensor in het apparaatje hebben gemist, dat het lichaam de juiste informatie en energie geeft om zelf te herstellen.
“Er zit geen kwantumsensor in,” zegt Serdijn na het apparaat op verzoek van Pointer nogmaals te hebben onderzocht. Wat Healy aanwijst als de sensor is volgens Serdijn simpelweg een transistor. “En die neemt niks waar. De Healy kan hiermee dus niks meten of weten,” zegt hij. En daarnaast is de Healy volgens Serdijn te zwak om überhaupt “impulsen te maken die enigszins een interactie met cellen in het lichaam kunnen maken.” Het hele concept van Healy is dubieus, meent hij. Het idee dat we een verzameling frequenties zijn klopt niet, aldus Serdijn. “Onzin. Menselijk weefsel genereert helemaal geen frequenties.”
“Onzin. Menselijk weefsel genereert helemaal geen frequenties.” Wouter Serdijn, professor in de bio-elektronica
Gemeenschap van ervaringen
De Healy kan dus helemaal niks. Maar dat maakt ‘m niet minder populair. Hoeveel exemplaren van het apparaatje precies zijn verkocht is niet bekend, maar in besloten Facebookgroepen rond de Healy zien we duizenden Nederlanders en Vlamingen. “Na een ernstig ziekbed vanwege darmkanker, hield ik als bekende klacht een zware vermoeidheid over. Ik draai nu iedere dag het Energie-programma (van de Healy, red.) en kan langer dan voorheen doorgaan. Ik val niet meer in slaap overdag,” schrijft een van de meer dan 11.000 leden in de gebruikersgroep Frequency Solutions Ervaringen. De post is niet zomaar een ervaringsverhaal. Het bericht is van een van de topverkopers van Healy en is vooral bedoeld om reclame te maken voor het apparaat. De Facebookgroep staat vol met dergelijke verhalen, bedoeld om anderen enthousiast te maken voor de Healy.
Het frequentie-apparaatje is namelijk niet zomaar in de winkel te koop. Je moet lid worden van de gemeenschap om het te kunnen bestellen. Dat kan online, bijvoorbeeld via een linkje onder de video van een spirituele influencer, of wanneer je iemand uit die gemeenschap tegenkomt. Bijvoorbeeld een buurvrouw, familielid, kennis of een van de distributeurs op Facebook, die het aan je wil verkopen. Netwerkmarketing heet die verkoopconstructie. Ook wel multi-level marketing (MLM) genoemd.
Piramide van verkopers
Koop je een Healy, dan gaat een percentage van de winst naar degene die het apparaat aan je heeft verkocht. Verkoop jij het apparaat weer door, dan krijg jij een deel van de winst en gaat ook een klein percentage naar de persoon die jou lid heeft gemaakt van de gemeenschap. En zo ontstaat een piramide van verkopers. Hoe meer mensen je onder je hebt (de downline genoemd), hoe meer je kunt verdienen. En dat is waar het werkelijk om draait bij Healy.
“Multi-level marketing leeft van de inleg van nieuwe rekruten,” zegt Claudia Gross, universitair docent aan de Radboud Universiteit. Gross doet onderzoek naar MLM-structuren. “Er zijn altijd nieuwe mensen nodig die het product kopen en geloven dat het hen helpt,” zegt zij.
Bovenaan de Healy-piramide staan de eigenaren van het bedrijf. Daaronder de topverkopers die besloten Facebookgroepen starten voor gebruikers, presentaties houden via Zoom om uitleg te geven over het apparaat en de verkoopconstructie om nieuwe distributeurs aan te trekken. Diezelfde topverkopers reizen vaak de wereld over om andere MLM-verkopers te overtuigen ook in de Healy-piramide te stappen. Onderaan staan de spirituele influencers die voor nieuwe aanwas moeten zorgen. Hun video’s zijn voor veel mensen de eerste kennismaking met de Healy.
De piramide zorgt ervoor dat het geld naar boven stroomt en moet daarom constant worden gevoed met nieuwe mensen. Iedere laag van de piramide moet enthousiast worden gehouden, om ervoor te zorgen dat verkopers actief blijven en zich inzetten om meer Healy’s of behandelprogramma’s te slijten.
Grote maar valse beloften
Iedereen in de piramide wordt daarom een worst voorgehouden, een grote belofte. Het bedrijf houdt presentaties en maakt video’s waarin MLM-verkopers flinke winsten wordt beloofd. Doe je je best, zo staat in de folder, dan kun je binnen 18 maanden een bonus van 500.000 euro binnenslepen. Met chique titels worden de groeimogelijkheden binnen de piramide benadrukt: eerst word je ‘Builder’, daarna ‘Team Manager’, vervolgens ‘Vice President’ en uiteindelijk groei je door naar ‘Executive President’.
Topverkopers pronken op sociale media met beelden van chique gala’s, dure sportauto’s en prachtige wereldreizen om andere MLM-verkopers te lokken. De spirituele influencers wordt een leuk inkomen voorgehouden, met de mogelijkheid om door te groeien. En de influencers beloven de nieuwe aanwas op hun beurt een gelukkig en gezond leven, als ze de Healy maar gebruiken.
“Voor nieuwelingen is de prikkel dat je denkt: wow, dit gaat heel groot worden. Het voelt alsof je onderdeel bent van een gemeenschap die het mogelijk maakt om geld te verdienen en de gezondheid te bevorderen. Dus ja, wie wil dat nou niet? Het is heel verleidelijk,” zegt Gross. “Maar de echte cijfers hoor je niet. Hoeveel wordt er werkelijk verdiend? Hoeveel mensen hebben meegedaan en zijn er uitgestapt? Hoeveel mensen hebben schulden gemaakt?”
Niemand wordt rijk, behalve de top
De beloftes blijken namelijk niet meer dan luchtkastelen. Vrijwel niemand wordt rijk van MLM-constructies, behalve misschien de mensen in de absolute top van de piramide. Een onderzoek van de Federal Trade Commission, de Amerikaanse markttoezichthouder, bevestigt dat. “De overgrote meerderheid van de bonussen die door MLM-bedrijven worden betaald, gaat naar een klein percentage van de topverkopers bovenaan in de piramide. Ten koste van nieuwe deelnemers, van wie 99 procent juist geld verliest,”, aldus de commissie.
Bij Healy is dat niet anders, blijkt uit de income disclosure die alle MLM-bedrijven verplicht in Canada moeten publiceren. Daarin valt te lezen hoeveel deelnemers gemiddeld verdienen als ze een bepaalde rang hebben bereikt. Uit een peiling die Healy in 2021 heeft gedaan onder Amerikaanse deelnemers blijkt dat je als ‘Builder’ (de eerste trede) nog geen 400 euro per jaar verdient. Te weinig om zelfs de goedkoopste editie van de Healy terug te verdienen. Je begint pas goed te verdienen als ‘Senior Vice President’. En dat is minder dan een half procent van de leden.
Slechts een handjevol verkopers weet echt flink te verdienen, ten koste van de mensen onderin de piramide. “Dat zijn een paar top distributeurs. Die hebben gewoon charisma, uitstraling, kunnen goed praten. Zij kunnen eigenlijk alles verkopen,” zegt Gross.
Topverkopers wisselen van product
Die topverkopers houden presentaties en maken video’s om de Healy aan te prijzen. Maar geen van allen lijkt werkelijk achter het product te staan. Uit ons onderzoek blijkt dat de topverkopers van Healy elkaar al jaren kennen en eerder op dezelfde wijze andere producten verkochten, zoals LifeVantage, Rain en Organo Gold. Allemaal producten die de gezondheid zouden bevorderen en uiteindelijk niet meer voldoende opleverden. De topverkopers springen van product naar product om hun inkomen in stand te houden. Vaak nemen ze hun complete netwerk van een paar duizend leden mee, zo blijkt uit gesprekken die we hebben gevoerd met mensen die al jaren actief zijn in de MLM-wereld.
“Aan een product hangen heel erg hoge beloftes. Na een paar jaar is wel duidelijk dat die beloftes niet waar kunnen worden gemaakt. En dan is het attractiever om naar een ander bedrijf over te stappen met een nieuw product, of om het huidige bedrijf een make-over te geven en een nieuw model uit te brengen,” zegt Gross.
Hoofdkantoor bestaat alleen op papier
De Healy werkt dus niet en ook de belofte dat je er gemakkelijk geld mee kunt verdienen is gebakken lucht. Wie profiteert dan wel van het apparaatje? Dat zijn vooral de eigenaren van het bedrijf en de verkopers aan de absolute top van de piramide.
Hoewel Healy een Duits bedrijf is, staat het hoofdkantoor in Groningen. Beryl Gout (74) is CEO van het netwerkmarketingbedrijf. Op papier althans. Kantoorruimte is er niet. Healy International BV is een postbus in een bedrijfsverzamelpand tegenover het Martini Ziekenhuis. Gout regelt de zaken vanuit haar eigen huis.
Ze is geen onbekende in de MLM-wereld. Ze was jarenlang zelf distributeur en had samen met haar man van 2001 tot en met 2014 een distributiebedrijf dat de pakketten van Amerikaanse MLM-bedrijven naar Nederland haalde en vervolgens door Europa verscheepte. Beryl hielp de bedrijven met productregistraties, belastingen en het opzetten van Nederlandse BV’s. Hetzelfde doet ze nu voor Healy. Gout heeft (nog) niet gereageerd op onze vragen, maar stuurde wel het eerdergenoemde certificaat van het Duitse keuringsbedrijf MedCert dat door de Reclame Code Commissie al als onvoldoende onderbouwing werd beoordeeld.
Wirwar aan bedrijven
Healy bestaat verder uit een wirwar aan bedrijven geregistreerd in Duitsland, Oostenrijk, Italië, Rusland, Oekraïne, Turkije, India, Korea en de VS. Dat maakt het lastig om te zien hoeveel geld er in Healy World omgaat. Maar dat het om miljoenen gaat is duidelijk, zegt een ingevoerde bron binnen Healy World.
Eén naam komt bij alle bedrijven terug: Babak Jafarian. Hij is in elk geval op papier eindverantwoordelijke binnen Healy. Maar over Jafarian komen we weinig te weten. De uit Iran afkomstige man woont inmiddels zo’n veertig jaar in Duitsland en werkte eerder als boekhouder voor een distributiebedrijf in biologische producten. Als we Jafarian bellen krijgen we te horen dat hij de komende maanden op vakantie is en niet kan reageren.
Ook Healy World zelf reageert niet op vragen over de werking van het product of over de inkomstenbeloftes, ook al zegt het bedrijf meerdere keren toe wel te zullen antwoorden. De Nederlandse topverkopers willen niets zeggen of verwijzen naar Healy World. Alleen distributeur Gerry Van Zantvoort, die op dit moment “zo’n 80 a 90.000 klanten en verkopers” onder zich zegt te hebben, wil telefonisch nog iets toevoegen: “Als je niet gelooft in het product moet je er gewoon van wegblijven en de mensen die er wel in geloven, die er wel mee bezig zijn, lekker hun werk laten doen.” En zo wil niemand verantwoordelijkheid nemen voor het product en de verkoopwijze.
Listig, maar legaal
Het is listig, maar legaal, zegt Gross. MLM-verkoopconstructies zijn niet verboden. En toezicht is er niet. “Bij multi-level marketing is iedere verkoper formeel gezien zelfstandig. En daar wordt gewoon geen toezicht op gehouden,” vertelt ze. “De problemen die voorkomen hebben vooral te maken met die piramide-achtige verkoopconstructie, met het marketingmodel. En daar is niemand officieel verantwoordelijk voor.”
Hoewel MLM een piramidestructuur heeft, is het volgens de Kansspelautoriteit geen verboden piramidespel. De Autoriteit Consument en Markt (ACM) kan optreden, maar doet dat alleen als het meldingen krijgt over malafide verkooppraktijken. En dat is nog nooit gebeurd, laat een woordvoerder van de ACM ons weten. Dat laatste is ook niet zo vreemd, denkt Gross. “De verkopers hebben zelf in het product geloofd en hebben ook anderen geworven. Ze zijn slachtoffer, maar ook dader. Je moet veel moed hebben om dan te zeggen: ik ben hier ingetrapt en heb anderen erbij betrokken. Dat is nogal moeilijk.”
Er loopt een onderzoek
In België laat de Federale Overheidsdienst Economie weten dat er een onderzoek loopt naar Healy. Maar een woordvoerder wil verder geen details geven “wegens het geheim van het onderzoek”.
En zo kan Healy World voorlopig ongestoord verdergaan en meer mensen met loze beloftes verleiden om duizenden euro’s in een product te steken dat niet werkt. “Ja, ik heb er een hoop geld aan uitgegeven. Weer een valse hoop. De zoveelste al,” verzucht Hetty Burgers, die al 20 jaar last heeft van chronische pijn. “Ik heb van alles geprobeerd. Ik raak steeds meer gehospitaliseerd. En dat ding kan ik wel tegen de muur smijten met alle beloftes. We worden belazerd.”
Bekijk donderdag 9 februari onze tv-uitzending over de Healy om 21.05 uur op NPO2. Dit onderzoek kwam tot stand in samenwerking met VRT NWS.
UPDATE, Reactie Healy World, toegevoegd op 9 februari:
Healy World reageerde pas kort voor onze uitzending en na publicatie van dit artikel op onze vragen. Daardoor kon de reactie van het bedrijf niet worden meegenomen in de uitzending, maar voegen we hieronder een samenvatting toe.
Wetenschappelijke onderbouwing
Healy verwijst voor de wetenschappelijke onderbouwing van haar frequentieapparaat opnieuw naar het MedCert certificaat en de door het bedrijf zelf uitgevoerde klinische evaluatie. De klinische evaluatie werd niet meegezonden. Het certificaat en de klinische evaluatie vormen volgens de Reclame Code Commissie (RCC) echter onvoldoende bewijs voor de werkzaamheid van de Healy, zo oordeelde de RCC eerder al.
Medische claims
Over de uitspraak van de Reclame Code Commissie zegt Healy World: “De bovengenoemde claim waarover de RCC zijn advies uitbracht, wordt echter niet meer gebruikt en Healy volgt het advies van de RCC.” De claim is inderdaad van de website van Healy gehaald. Maar wordt nog wel in video’s, reclamemateriaal en trainingsdocumenten gebruikt, zo zagen wij tijdens ons onderzoek.
Sensor
Over de constatering van professor Wouter Serdijn zegt Healy World dat hoewel het bedrijf in alle reclame-uitingen spreekt over een ‘Quantumsensor’, het concept ‘sensor’ niet correct is en ook niet overeenkomt met de functies van de Healy. “De Healy gebruikt wat wij noemen “Individualized Microcurrent Frequencies” (“IMF”). Dit is een eigen technologie van Healy World. Het gebruikt de gegevens van een fysieke ruisgenerator om een prioriteit toe te kennen aan vele verschillende frequenties die volgens professionele gebruikerservaringen het meest relevant zijn voor de gebruiker. Dat wil zeggen dat de fysieke ruisgenerator door middel van een algoritme bepaalt welke frequentie de hoogste prioriteit heeft.” Volgens Healy is ‘Quantumsensor’ een eigen term van Healy. “Het is geen sensor in de door u genoemde betekenis.” Volgens Serdijn is de genoemde sensor eigenlijk een simpele transistor, een van de bouwstenen van ieder elektronisch apparaat.
TENS-apparaat
De Healy is in Amerika en Australië geregistreerd als een TENS-systeem. In de registratie zegt Healy World dat het apparaat vergelijkbaar is met een TENS-systeem. Volgens Serdijn klopt deze vergelijking niet, omdat het apparaat niet dezelfde kracht en functie heeft als een TENS-systeem. Daarover zegt Healy: “In de registratie wordt echter benadrukt dat de Healy gebruikmaakt van microstroompjes, die worden toegepast op het oppervlak van de menselijke huid. Dit is dus geen TENS-apparaat in de bovengenoemde betekenis. Het werkt dus anders dan een TENS-systeem. Het goedgekeurde beoogde medische doel specificeert en verduidelijkt in feite de functie van de Healy.”
Er zijn wereldwijd 300.000 Healy-apparaten verkocht, aldus Healy World. In Nederland en België gaat het om 17.000 apparaten. “Healy World telt meer dan 285.000 verkooppartners en klanten wereldwijd, ongeveer 18.000 verkooppartners en klanten in Nederland en België.”
Haven’t you heard? It’s tinnitus week – a week focusing on ringing in the ears. TU Delft is involved in the research and is even developing a small healing device.
One in three adults will sometimes hear a distinct tone in one ear for seconds at a time. The ‘disco tinnitus’ phenomenon is also well known: if your ears have been exposed to a lot of noise for a while, you will hear a noise or whistling sound when in silence. It usually passes, but too much exposure to loud sounds can cause the noise or whistling tone to become permanent. In this case, you are suffering from tinnitus which is the subject of awareness raising this week during Tinnitus Week 2023.
A few years ago, the Bioelectronics group (Faculty of Electrical Engineering, Mathematics and Computer Science) joined an international project on tinnitus called Tinnitus House.Delta phoned TU Delft principal investigator Professor Wouter Serdijn to hear about the progress.
People suffering from tinnitus can fill in a survey on the website. What has that yielded? “Almost 1,800 people have completed the survey. We ask them about the nature of their tinnitus, how long they have had it, whether they might have got it from professional activities. Some are musicians, others have been in the army. Still others got it after acoustic trauma in the form of blasting fireworks. We then use their profiles to try to map out what people have tried on their own and what has helped them. You can best compare it to Spotify‘s recommendation system. You choose a particular song and Spotify comes up with recommendations based on other users’ profiles. Similarly, the Tinnitus House website gives recommendations of things you could try (to reduce the effects of tinnitus, Eds.).”
Can you give an example? “Certain vitamins, for example. The scientific literature is not unequivocal on this, but there is a relationship between tinnitus and susceptibility to immune disorders. Certain vitamins have a positive influence on this. The survey suggests that people with a certain type of tinnitus might benefit from vitamin D3. Others benefit from creating certain conditions such as doing yoga or taking a shower – where you close your ears.”
What did you find out from the survey? “It has pointed us towards solutions which would make sense for users. For instance, we are currently working on a small device that can stimulate the vagus nerve through pulses of electricity through the skin.”
Should I think of an electrical stimulation that reduces tinnitus? “Yes, that’s right. We had one graduate student work on that and we will put a second one to work on it. We expect to test the effectiveness within a few months at BRAI3N clinic in Ghent, Belgium. The remedy is a combination of the electrical stimulation of a nerve and acoustic stimulation. It turns out, and there have been scientific studies on this, that if you give multimodal stimulation such as electric and acoustic signals at the same time, it increases the learning capacity of the brain. We want to teach the brain how to reconfigure itself. The brains of patients have organised themselves in a way that produces tinnitus, so we want to instruct them to start organising themselves differently. Not the whole brain, just the auditory cortex. Hence the combination of sound stimulation and electrical stimulation.”
What does that look like in practice? “For now, this is still done with headphones and a sticker with electrodes. This allows us to test 20 patients in Ghent without any problem. But if you can reduce the equipment to an earpiece, there will be manufacturers of portable audio devices that will be very interested in it.”
Do you also suffer from tinnitus? Join the study at Tinnitus House.
Heb je het al gehoord? Het is tinnitusweek – een week met aandacht voor oorsuizen. De TU Delft is betrokken bij het onderzoek en denkt zelfs aan een genezend apparaatje.
Eén op de drie volwassenen hoort wel eens secondenlang een duidelijke toon in een oor. Ook de zogeheten ‘disco-tinnitus’ is bekend: als je oren een tijdlang zijn blootgesteld aan veel lawaai, hoor je eenmaal in de stilte een ruis of fluittoon. Meestal gaat dat voorbij, maar te veel blootstelling aan harde geluiden kan ertoe leiden dat de ruis of fluittoon permanent wordt. Dan lijd je aan tinnitus waar deze week extra aandacht voor is tijdens de tinnitusweek 2023.
Een paar jaar geleden sloot de groep Bio-elektronica (faculteit Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica) zich aan bij een internationaal onderzoek naar oorsuizen onder de naam Tinnitus House. Delta belde met de Delftse hoofdonderzoeker prof.dr.ir. Wouter Serdijn om te horen over de vorderingen.
Mensen met last van tinnitus kunnen op de website een enquête invullen. Wat heeft dat opgeleverd? “Bijna 1800 mensen hebben de enquête ingevuld. We vragen hen wat de aard is van hun tinnitus, hoe lang ze het al hebben, of ze er misschien beroepsmatig last van hebben gekregen. Sommigen zijn muzikant, anderen hebben in het leger gezeten. Weer anderen hebben het na een akoestisch trauma in de vorm van knallend vuurwerk gekregen. We proberen op basis van deze profielen in kaart te brengen wat mensen zelf geprobeerd hebben en wat hen heeft geholpen. De Tinnitus House website werkt vergelijkbaar met het aanbevelingssysteem van Spotify. Jij kiest een bepaald nummer, dan komt Spotify met aanbevelingen gebaseerd op gebruikersprofielen. De tinnitus website geeft aanbevelingen van dingen die je zou kunnen proberen (om minder last te hebben van tinnitus, red).”
Kun je een voorbeeld geven? “Bepaalde vitaminen bijvoorbeeld. De wetenschappelijke literatuur is daar niet eenduidig over, maar er wordt een relatie gelegd tussen tinnitus en de vatbaarheid voor immuunstoornissen. Bepaalde vitaminen hebben daar een positieve invloed op. De enquête suggereert dat mensen met een bepaalde vorm van tinnitus voordeel zouden kunnen hebben van vitamine D3. Anderen zijn gebaat bij het scheppen van bepaalde omstandigheden zoals yoga of douchen – waarbij je je oren afsluit.”
Wat zijn jullie te weten gekomen uit de enquête? “Het heeft ons gewezen op welke oplossingen voor een gebruiker zinvol kunnen zijn. Zo werken we momenteel aan een klein apparaatje dat de vagus-zenuw kan stimuleren met stroompulsjes door de huid heen.”
Moet ik dan denken aan een elektrische stimulatie die de tinnitus vermindert? “Ja, dat klopt. We hebben daar één afstudeerder op gehad en gaan er een tweede op zetten. We verwachten binnen een paar maanden de doelmatigheid te testen in de kliniek BRAI3N in Gent. De remedie is een combinatie van elektrische stimulatie van een zenuw en akoestische stimulatie. Het blijkt, en daar zijn ook al wetenschappelijke studies naar gedaan, dat als je multimodale stimulatie aanbiedt, dus elektrische en akoestische tegelijk, dat het lerende vermogen van de hersenen groter is. Wij willen de hersenen leren hoe ze zichzelf opnieuw moeten configureren. De hersenen hebben zich bij patiënten zo georganiseerd dat ze tinnitus opleveren, en we willen ze dus instrueren om zich op een andere manier te gaan organiseren. Niet de hersenen als geheel, alleen de gehoorschors. Vandaar dus de combinatie van geluidsstimulatie en elektrische stimulatie.”
Hoe ziet dat er in praktijk uit? “Dat gaat nu nog met een koptelefoon en een plakker met elektroden. Daarmee kunnen we in Gent zonder probleem twintig patiënten testen. Op het moment dat je de apparatuur kunt verkleinen tot een ‘oortje’ dan zijn er fabrikanten van draagbare audio die er heel erg in geïnteresseerd zijn.”
Ook last van oorsuizen? Doe mee aan het onderzoek bij Tinnitus House.
Een perfecte match, vond de Delftse start-up Nowi de Nijmeegse chipmaker Nexperia. Maar die nieuwe eigenaar is in Chinese handen. Dat doet, met alle zorgen over het Chinese bezit van technologie, alarmbellen afgaan. Kan de overname doorgaan?
Wie bij Nowi in Delft binnenkomt, voelt de dubbele opwinding van een start-up die al groot aan het worden is. Op een kast bij de ingang staan de prijzen en oorkondes die ze als beginnend innovatief bedrijf hebben gewonnen, daartegenover staat al een soort historische vitrine met de eerste prototypen van hun uitvindingen. Het lab ziet eruit als een hobbyzolder, met op een werktafel een printplaat aan een wirwar van snoertjes, verbonden met kastjes met blauw oplichtende cijfers en golvende grafiekjes, maar daarnaast zit een groepje medewerkers te vergaderen over toekomstige miljoenenorders. Er gebeurt van alles tegelijk.
‘We waren op een moment gekomen dat we een nieuwe stap moesten zetten’, zegt Simon van der Jagt (32), een van de twee oprichters van het bedrijf. ‘De overname komt precies op tijd. Er komt een fase in je bedrijf dat je zelf de grootste belemmering bent om je ambities te verwezenlijken. Die fase zijn we nu voorbij.’
Drie weken geleden trok Van der Jagt de champagne open, hier in het bedrijfsverzamelgebouw in de buurt van de Technische Universiteit Delft. Nowi, een door hem en studiegenoot Omar Link in 2016 opgerichte start-up die chips ontwerpt die hun energie uit de omgeving halen en daardoor geen batterijen nodig hebben, werd toen overgenomen door de in Nijmegen gevestigde chipproducent Nexperia. Los van de financiële klapper – de overnamesom loopt in de miljoenen – betekent dit dat Nowi kan gaan doen wat altijd de bedoeling was: op grote schaal ‘energie-oogstende’ chips produceren en wereldwijd verkopen. about:blankhttps://acdn.adnxs.com/dmp/async_usersync.html
Alleen: Nexperia is in handen van Chinezen. Van der Jagt had er wel even bij stilgestaan, maar hij concludeerde dat het overkomelijk was. ‘Het was gewoon een perfecte match. Nexperia heeft het mondiale verkoopnetwerk dat we nodig hebben. Hun hoofdkantoor staat in Nijmegen, veel mensen die er werken komen nog van Philips. In de praktijk is het nog steeds Nederlands. Inhoudelijk zagen we geen problemen.Al weet je in deze tijden dat zoiets in de beeldvorming gevoelig kan liggen.’
Anderen zien wel problemen. Het bedrijfje wordt meegesleurd in de maalstroom die aanzwelt over alles wat met chips en China te maken heeft. En dus rinkelen nu alarmbellen rond Nowi en Nexperia.
‘We moeten onze blootstelling aan dat gevaar terugbrengen’
Het is begonnen in oktober, toen de Verenigde Staten een verbod afkondigden op de export van bepaalde chipmachines naar China. Sindsdien staat Nederland, dat met ASML de belangrijkste chipmachinemaker ter wereld herbergt, onder zware druk om dat ook te doen. Ook belangrijk is de Europese Chips Act van vorige week, een miljardenplan om meer chips in Europa te gaan maken, om zo minder afhankelijk te worden van China. Intussen worden sommige lidstaten onrustig. De Duitse regering probeert de overname te blokkeren van een Duitse chipproducent door een Zweeds bedrijf waarachter Chinezen schuilgaan. De Britse regering besloot, op aandringen van Amerikaanse politici, dat Nexperia zich moet terugtrekken uit een pas aangekochte fabriek in Wales.
Nu gaan er binnen de VVD stemmen op om ook de overname van Nowi door Nexperia terug te draaien. ‘Zo’n Chinese overname van een Nederlandse chipontwerper gaat recht in tegen dat waar we in Europa aan werken’, aldus Europarlementariër Bart Groothuis.
Het was allemaal leuk en aardig, China als werkplaats van de wereld, maar nu de wereld ineens ontdekt dat in die werkplaats cruciale dingen worden gemaakt en China ook de rest van de wereld als werkplaats gaat gebruiken, is de lol eraf. China heeft de wereld aan zich geketend, is de vrees. ‘Die afhankelijkheid kan als wapen worden gebruikt’, zegt Groothuis. ‘We moeten onze blootstelling aan dat gevaar terugbrengen. En ja, dat kost soms misschien geld. Geopolitiek moet je vooraf inprijzen.’
Daartoe wil hij de Veiligheidstoets Investering, Fusie en Overnames (Vifo) in stelling brengen. Dat is een nieuwe wet die nog niet helemaal klaar is, maar met terugwerkende kracht tot september 2020 moet gelden.
Toen Nexperia in 2016 werd verkocht, kraaide er geen haan naar de nieuwe eigenaar. Voor 2,75 miljard euro ging de Nederlandse chipmaker, een afsplitsing van chipmaker NXP die weer een afsplitsing was van Philips, naar twee Chinese investeringsmaatschappijen. Die verkochten het in 2018 aan Wingtech Technologies, een aan de beurs van Shanghai genoteerd bedrijf dat mobiele telefoons maakte maar graag meer met chips wilde gaan doen. Ongeveer 30 procent van de Wingtech-aandelen is in handen van regionale investeringsfondsen, die gelieerd zijn aan de overheid. Grootaandeelhouder is Zhang Xuezheng, destijds apetrots dat hij een stuk van het oude Philips had gekocht. In 2020 werd Zhang, bijgenaamd Mr. Wing, benoemd tot ceo van Nexperia. Forbes schat zijn vermogen op 1,3 miljard euro. Hij is 47 jaar, heeft een gezin in de VS en, zo blijkt uit gegevens van de Kamer van Koophandel, een huis in Vinkeveen.
‘Wing is de controlerende aandeelhouder vanWingtech, zegt Charles Smit, oud-Philipsman en nu de Nederlandse directeur van Nexperia, in zijn kantoor in Nijmegen. ‘Die andere aandeelhouders zien we niet, horen we niet, willen we ook niet zien. Die investeringsfondsen hebben allemaal misschien een paar procent, maar treden niet gecoördineerd op. Ze hebben ook geen stemrecht.’ Mr. Wing heeft weliswaar een visie op ‘de markt, het prijsbeleid, inhouse- en outhouseproductie’, maar dat zijn bedrijfseconomische grootheden, zegt Smit. ‘Dit is Nexperia. Niet Wingtech. Dit is Nederlands, niet Chinees. Dat zijn twee verschillende werelden.’
Maar die werelden liggen voor de buitenwacht niet zo ver uit elkaar als Smit denkt. Twee weken geleden verordonneerde de Britse regering dat Nexperia een vorig jaar aangekochte fabriek in Wales van de hand moet doen. De nationale veiligheid zou in gevaar zijn. De Britse minister van Economische Zaken ziet Nexperia toch vooral als een Chinees vehikel, niet een Nederlands bedrijf. De achterdocht werd alleen maar versterkt door de reactie van Beijing. Een woordvoerder van het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken zei dat ‘de Britten de rechten en belangen van Chinese ondernemingen moeten respecteren’. Smit: ‘Er is een verdrag tussen China en het Verenigd Koninkrijk, dat investeringen van bedrijven van deze twee landen beschermt. Hoewel de investering in Newport door Nexperia is gedaan, kan onze aandeelhouder Wingtech zich op dat verdrag beroepen.’
De gewraakte Newport Wafer Fab is de grootste fabriek van halfgeleider-wafers, het basismateriaal van chips, in het Verenigd Koninkrijk. Nexperia produceerde die al in Hamburg en Manchester, maar was op zoek naar uitbreiding. Toen Newport in 2019 in de problemen kwam, wierp Nexperia zich op als redder in nood. Het ging er wafers laten maken en kreeg 14 procent van de aandelen. Toen de fabriek bleef aanmodderen en afspraken niet nakwam, kocht Nexperia ook de andere 86 procent. ‘Dat was met instemming van de regering van Wales en daar was Londen ook bij’, zegt Smit. ‘We hebben in de fabriek geïnvesteerd, we hebben de salarissen verhoogd, we hebben de pensioenen hersteld. Ze zijn daar echt blij met ons.’
Er leek geen vuiltje aan de lucht. Totdat een Amerikaanse groep Republikeinse Congresleden dit voorjaar een brief stuurde aan president Joe Biden en de fabriek in Wales onder de aandacht bracht. Nexperia wordt daarin ‘een entiteit met stevige banden met de Volksrepubliek China’ genoemd. ‘We dringen er met klem op aan dat de regering alle noodzakelijke middelen gebruikt om deze overname te voorkomen.’ Hoofdondertekenaar is Michael McCaul, een politicus die een regio rond de Texaanse hoofdstad Austin vertegenwoordigt, waar nogal wat halfgeleiderindustrie gevestigd is.
McCaul suggereert twee dreigementen: dat Amerikanen geen spullen meer leveren aan de fabriek in Wales, of dat het Verenigd Koninkrijk van de ‘witte lijst’ van buitenlandse investeerders wordt gehaald, die het mogelijk maakt dat Britse bedrijven zonder belemmeringen in de VS kunnen investeren.
De Amerikaanse spierballendiplomatie leidt tot een onderzoek door Londen. Twee conclusies: de fabriek zou ingewikkelder samengestelde halfgeleiders kunnen gaan maken, een techniek waarmee de Chinezen dan aan de haal zouden kunnen gaan. En: de eventuele Chinese werknemers van de fabriek zouden weleens geheimen kunnen pikken van omliggende bedrijven in Newport. Dus luidt het advies: terugdraaien die overname.
‘Zijn onze medewerkers in Wales opeens spionnen geworden?’
‘We hebben daarop garanties geboden dat we absoluut geen samengestelde halfgeleiders gaan maken’, zegt Smit. ‘Maar wat moeten we met dat tweede verwijt? Zijn onze medewerkers in Wales opeens spionnen geworden van een vreemde mogendheid? Hoe zien ze dat eigenlijk voor zich? Dat ze in het café gaan zitten om anderen geheimen te ontfutselen en door te sluizen naar China? Als dit het denken is van de overheid, maak ik me grote zorgen.’
De Britten, die sinds dit jaar een nieuwe wet hebben die overheidsingrijpen mogelijk maakt, blijken onvermurwbaar. Ze reageren niet eens op de verdediging. Smit: ‘Ze zijn hier nooit geweest om te praten, en ook niet in Newport. Nu moeten wij dus verkopen, onder toezicht van de Britse overheid. Het is pure onteigening.’
Hij laat zien wat Nexperia, dat sinds de Chinese overname flink is gegroeid, eigenlijk maakt. Frummeltjes die eruitzien als de rubberkorrels van een ouderwets kunstgrasveld. ‘Het zijn geen ingewikkelde chips. Het zijn transistors, diodes, dingen die in elk huishoudelijk apparaat zitten. Paar cent per stuk. We verkopen er 100 miljard per jaar. De innovatie zit in de productiesnelheid en dat we ze steeds dunner en kleiner ontwerpen. Niet in de toepassing.’
De chips van Nexperia zijn in zekere zin de schroefjes en moertjes van een elektrische schakeling. Geen hogeschooltechnologie. Toch, zegt Groothuis, wil je die niet kwijt. ‘Zo zijn we ook de zonnepanelen kwijtgeraakt. Ook een commodity, zeiden ze, die moeten we zo goedkoop mogelijk laten maken. En nu? Nu zijn we helemaal afhankelijk van China. Daar moet je veel strategischer over denken. Tot nu toe was ons optreden gebaseerd op casuïstiek. Je moest bewijzen dat er kennis weglekte en dan kon je pas achteraf optreden. Ik zeg liever vooraf: ik weet niet precies hoe het zit, maar de dreiging is er. China heeft een revisionistische houding tegen de liberale wereldorde, en is daartoe extraterritoriaal actief. Dus moet ook die overname van Nowi teruggedraaid worden.’
Voor Nowi kwam Nexperia als een geschenk uit de hemel. Ze hadden al wat prototypen van hun chips gebouwd en een eerste chip voor sensoren wordt nu in grote aantallen in Taiwan gemaakt: het afgelopen jaar kwam de miljoenste uit de machine. Maar hun droom – overal chips die hun energie uit warmte, licht of zelfs radiogolven in de omgeving halen – vergde een partij die al vertrouwd werd, die al klanten had. ‘Jaarlijks worden 15 miljard batterijen weggegooid in het soort producten waar wij een alternatief voor bieden’, zegt Van der Jagt. ‘Onze ambitie is om al dat afval te voorkomen.’
‘Het is een idee dat ze op een vernuftige manier hebben vormgegeven’, zegt Wouter Serdijn, hoogleraar micro-elektronica in Delft wiens sectie hofleverancier is van Nowi-personeel. ‘Het was een beetje houtje-touwtje toen ze begonnen, maar ze gingen met wat van onze net afgestudeerde of gepromoveerde chipontwerpers aan de slag en hebben met hun unieke kennis en kunde mooie energiezuinige toepassingen ontwikkeld.’
Na hun start in 2016 klopten ze eerst aan bij Nederlandse durfkapitalisten. Disruptive Technology Ventures, van onder anderen Ad Scheepbouwer (voorheen TPG) en Ronald Prins (oprichter computerbeveiligingsbedrijf Fox-IT), financierde in twee tranches ruim 10 miljoen euro. Van der Jagt: ‘Maar voor de volgende stap hadden we meer nodig dan 10- of 20 miljoen. En wilden echt groot worden.’
‘Je moet in massaproductie zien te komen om de belofte van goedkope chips te kunnen waarmaken’, zegt Ivo de la Rive Box. Hij had een slimme thermostaat ontwikkeld en kon energiezuinige chips goed gebruiken. Hij liet Nowi een prototype bouwen, zorgde voor de cashflow waarmee de start-up kon overleven en gaf tips aan de beginnende ondernemers – zoals dat gaat in start-upland. ‘En voor volume kom je al snel in China uit.’
Nowi heeft weliswaar een paar slimme octrooien vastgelegd – hun geheim zit in het aantal componenten op de chip, waardoor er minder externe, relatief grote en dure componenten nodig zijn, en in het algoritme waarmee de chip zich aanpast aan de omgeving – maar toch ziet Van der Jagt niet het gevaar dat de Chinezen er met het Hollandse intellectuele eigendom vandoor gaan. ‘De kennis zit hier, in deze hoofden. We zitten hier in Delft, we blijven hier in Delft, we investeren hier, we dragen hier bij aan het economische ecosysteem. En dit is niet te vergelijken met ASML. Dit is echt een andere tak van sport.’
Investeerder Prins, die in zijn eerdere werk waarschuwde voor Chinese invloeden, zegt dat het risico niet al te groot is dat China er nu met de chips vandoor gaat. ‘Nowi is verkocht aan een Nederlandse entiteit die valt onder de Nederlandse wetgeving. Bovendien waren wij maar een minderheidsaandeelhouder. In die zin hadden we er niet zo veel over te zeggen.’
‘Als je wil doorgroeien, kom je snel bij niet-Europese partijen terecht’
Er waren wel andere gegadigden, zeggen bronnen, maar die waren minder serieus. Adviseur De la Rive Box: ‘Er is een fundamenteel probleem: in Europa wordt 40 procent van de harde octrooien van de wereld bedacht, terwijl slechts 10 procent van het durfkapitaal hiervandaan komt. Die kloof betekent dat als je wil doorgroeien, je snel bij niet-Europese partijen terechtkomt.’
Wat ook hielp, zeggen bronnen, is dat het bod van Nexperia heel genereus was. ‘Als investeerder wil je gewoon cashen.’
Los van de zakelijke kant zegt Van der Jagt ook persoonlijk geen problemen te hebben met een indirect Chinese eigenaar. Hij is ervan overtuigd dat handel goed is voor de wereld. ‘Ik denk dat het beter is om connecties te hebben dan dat iedereen zich terugtrekt op zijn eigen eiland.’
Europarlementariër Groothuis, die vroeger als cyberspecialist bij het ministerie van Defensie werkte, wuift het allemaal weg. ‘Typisch Nederlandse naïviteit. Alle kennis die we hier opbouwen en in Chinese handen valt, lekt op een gegeven moment weg.’ En dat het geen staatsbedrijf is doet er niet toe, zegt hij. ‘China heeft sinds 2017 een wet die alle Chinese bedrijven en ingezetenen verplicht om zo nodig te spioneren voor de overheid en op elk verzoek data over te dragen.’
Volgens Duco de Boer van advocatenkantoor Stibbe is het echter maar de vraag of de wet Vifo gebruik kan worden om de overname terug te draaien, zoals Groothuis wil. ‘Deze bevoegdheid bestaat alleen als er een redelijk vermoeden is dat de transactie risico’s voor nationale veiligheid tot gevolg kan hebben. Economische belangen zoals het weglekken van kennisvermogen en intellectueel eigendom zijn niet genoeg.’
Groothuis denkt dat het toch moet kunnen. ‘Het is ook een kwestie van politieke wil.’
Serdijn: ‘Ik denk dat je altijd alert moet zijn, maar dat het in dit geval wel meevalt. De kennis zit echt vooral in de hoofden. En die hoofden zitten in Delft. Nowi wilde een volgende stap zetten. Als je niet in een nichemarkt wilt zitten, dan kom je hierop uit. Ik zie eerlijk gezegd niet hoe ze het anders hadden moeten doen.’
Hoe kan slimme technologie helpen hersenziektes als epilepsie beter te begrijpen? En hoe kunnen sensoren, implantaten en ultrasoundtechnieken in de toekomst mogelijk helpen om epilepsieaanvallen te voorspellen en te voorkomen? Het kan wanneer verschillende disciplines nauw samenwerken.
Dit stelde Medical Delta hoogleraar prof. dr. Wouter Serdijn tijdens de opening van het academisch jaar van de TU Delft. Serdijn zette samen met dr. ir. Christos Strydis (Erasmus MC, consortiumlid Medical NeuroDelta) uiteen hoe interdisciplinair onderzoek impact kan hebben op bijvoorbeeld mensen met epilepsie.
In Delft and Rotterdam, Wouter Serdijn and Christos Strydis are collaborating on a network of sensors and stimulators for the body. By picking up signals and sending the brain a rapid wake-up call, they hope to be able to predict and prevent epileptic seizures.
***This podcast is sponsored by Ripple Neuro, check out their Neuroscience Research Toolshere***
Top 3 Takeaways:
“Water vapor is not dangerous for neural devices, it will not cause your metals to corrode, as long as it remains in the form of vapor. The moment it condenses into liquid water and you have ions in there, is when corrosion can start, and that is the beginning of the end”
Conformal polymer coatings have been implanted in bodies for decades but we lack means to prove upfront the amount of time a certain coated device would last in the body
“Our aim is not to create startup ourselves, but it is really to help this ecosystem by supporting companies working on this”
0:30 “How do you work in Berlin and the Hague in the Netherlands at the same time?
2:30 “Why especially neural device packaging?”
5:15 “What’s the size of your guys’ device or packing?”
7:15 “Do you want to, do you wanna describe the neural implant network mesh a little bit more and how does it work and why is it necessary?”
9:45 “So let’s talk about maybe conformal coatings. What is it, how does it work? Why is it necessary?”
19:00 “So what are some rough numbers, is one method better than the other, and then how many years of simulated life can one survive versus the other?”
21:45 “So how do we test it? How do we do the accelerated testing to be able to simulate a human lifespan?”
25:00 “So now you also work on the wireless power delivery, wireless transmission. How is this, how does this work? Why is this important?”
31:00 “Neurons fire with electrical signals and you’re using ultrasound. So how does that work? Why is it able to work?”
32:00 “How does the power usage compare with electrical or ultrasound cuffs?”
33:30 “Let’s talk about your graphene work.”
37:30 “These three areas that you’re working on, these all seem like very good candidates for, a spinoff company or some kind of, patents. Have you thought about this?”
42:00 “If you had unlimited funding, what would you do?”
43:45 “Is there anything that we didn’t talk about that you wanted to mention?”
In this weblog you can find the latest information on ongoing activities in and contributions by the Section Bioelectronics of Delft University of Technology. In this group we are working on Biosensors, Organs on Chip, Flexible Implants, Artificial Retinas, Spinal-Cord Implants, Medical Body-Area Networks, Energy Harvesting, Neurosensing Devices, Neurostimulators, Electroceuticals and Bioelectronic Medicines
De meningen ge-uit door medewerkers en studenten van de TU Delft en de commentaren die zijn gegeven reflecteren niet perse de mening(en) van de TU Delft. De TU Delft is dan ook niet verantwoordelijk voor de inhoud van hetgeen op de TU Delft weblogs zichtbaar is. Wel vindt de TU Delft het belangrijk - en ook waarde toevoegend - dat medewerkers en studenten op deze, door de TU Delft gefaciliteerde, omgeving hun mening kunnen geven.
This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish.AcceptRead More
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.